God jul til den enkelte!

Ja, no er vi alt komen til lille juleaften. Himmelen er blå, og temperaturen er 32 grader, no midt på dagen. For ein som mest aldri har opplevd kvit jul, er det litt trist at eg ikkje får oppleve all snøen det rapporteres om frå Rogaland. Ja, det blir ei spesiell jul i år, i framandt land, og med framandt språk og kultur. Gleda er likevel stor fram mot søndag, då familien min kjem til hovedstaden Bamako, for å være her i 13 dagar. Det blir flott!

Men kordan feires jula i Douentza? I dag har eg saman med fire av borna og lærer Eva sett tre episodar av Jul på månetoppen. Vi var litt på etterskot, så vi måtte ta igjen nokre episodar. I tillegg skal eg i kveld få komme til julefeiring hjå direktørfamilia i MELM. Det blir stor stas! I morgon, juleaften er det opplegg i kyrkja frå klokka 18, med julemiddag og gudstjeneste. Seinare på kvelden er vi nokre som har planlagt leirbål på sanden utanfor hjå meg. Å få sjå stjernehimmelen julenatt, med klårværet her i landet, kan bli eit stemningsfult skue!

Elles kan det nemnast at eg i helga var ein tur i Dogonland. Det var ein flott tur, der ein fekk sjå dei tradisjonelle bygningane samt heilage krokodillar!

Ynskjer dykk alle ei god og velsigna julehøgtid!

"I dag er det født dere en frelser i Davids by; han er Messias, Herren."

God adventstid til den enkelte!

Her i landet går det med det samme gamle. Kvardagen har inntruffe meg, men kjenner eg trivst godt i min nye kvardag, i nye omgivelsar her i landet. No er det adventstid som dominerer skulen og barnehagen, og det er flott å jobbe med barn i denne tidea, og ta del i deira glede. På laurdag var det i tillegg bakedag i team Douentza, så no har både kakemenn og pepperkaker i hus. Det slappar eg av med.

Elles går det flott med geitekillingen Karoline som er blitt 8 dagar gamle. Karoline var eit namneforslag frå borna i barnehagen. I dette innlegget legg eg ved nokre bilete, frå då killingen berre var 1 dag gammal.






Vidare kan det nemnast at eg på torsdag var på ein lengre fjelltur. Kanskje ein av den lengste, då vi starta ved bilen klokka 9 og kom ned igjen klokka 17. Det var det same fjellet vi hadde godt på før ved eit høve. Denne gongen gav vi oss ikkje før vi kom til ein liten landsby. Og etter 3, 5 times gange, med eit par pausar kom vi fram til ein landsby, midt oppe på eit stort fjellplatå. Legg ved nokre bilete frå denne turen til sist i dette innlegget.

Geita Linn har blitt mor!

Geita Linn som eg kjøpte ein gang i september, har no hatt ein killing 5 månader i magen, og født ei dotter i dag, 7. Desember. I skrivande stund er killingen framleis under 2 timar gamal, og hverken mor eller dotter var særleg fotogen på dette biletet. Tenkte eg kunne leggja ut eit par bilete til i morgon i dagslyset og. Bilete over er nemleg tatt etter mørkrets frambrot. Eg vonar den klarer seg godt over natta. Den var endå ikkje heilt tørr og kjendes litt kald, og nettene her kan gå under 20 grader, men killingen ligg godt inntil mora i det minste; og dei skal visstnok greie seg godt med 15 grader som nyfødde.

At Linn hadde born i magen hadde eg ei aning om, då også tidligare gjeterar her i landet hevda det same. At det skulle skje så snart, var vel meir enn eg hadde forventa, så det var ei hyggjeleg førjulsgåve. Eg er open for å lytta til namneforslag for geitekillingen.
Når det gjeld gjetar, kan eg leggja til at eg kjøpte meg eit gjeterantrekk i går på marknaden her i byen. Så det er vil på sin plass at eg lar meg avbilde med dette, saman med geitene ved eit seinare høve.

Også i hønsegården skjer det saker og ting. Hønsa mine er visst særs rugevillige, nesten i overkant, då eg kunne tenkt meg å spist nokre av egga. I staden for går hønene knapt av egga, og i skrivande stund ligg to av dei på egg, og der ein kylling vart klekt ut i dag. Så det er også stas!

Med ynskje om ei advenstid i fred!

Dødens dal, potetkaker og spyttekobra...

er blant hovedingrediensene denne helga.

På fredagskvelden, då eg var på veg inn i huset mitt og det var blitt mørkt, såg eg noko som bevega seg rett ved døra. Det viste seg at dette var ein spyttekobra. Denne kan ha dødelig bitt, og blinde augene på offera sine, seier wikipedia. Sjølv fekk eg sjå å betrake den i kanskje 10 sekund, då den var på veg ned frå trappa mi. Den var nok reddare meg enn omvendt, sjølv om eg ikkje skal nekte for at eg var noko skrekkslagen. Like etterpå vart det sett i gang ei stor jakt for å finne att slangen, dessverre til inga nytte... Same dagen hadde tanken slått meg at eg forebels ikkje hadde sett hverken slangar eller skorpionar i dette landet, sjølv om eg i grunn slappa av med det...(Bilete under er eit illustrasjonsfoto av spyttekobraen.)




På laurdagsformiddag baka eg potetkaker saman med lærerkollegene mine Eva, Svein og Lise. Det var ein flott formiddag, og vi kunne feira det fullførte arbeid med god mat og kaffi etterpå. Dersom nokon vil vita menyen, var den potetkaker. I tillegg har eg no 15 potetkaker liggjande i fryseboksen min. Det er noko eg slappar godt av med, då eg er særs glad i potetkaker. Så takk til Lise for å ha delt av sin kunnskap om kordan ein lagar potetkaker.

Seinare denne laurdagen gjekk nokre av oss frå team Douentza, til Dødens dal, 45 minuttars gange frå byen. Dette er ikkje meir alvorleg enn at der var nokre tidlegare dogongraver i ei av fjellsidene. Det var litt stilig å være der, og sjå inn i hulene på alle skjelletta, og hovudskallane. Under har eg lagt ved to bileter frå turen. Legg merke til gravene i fjellsida, på det øvste bilete. På det nedste bilete ser vi inn i dødens dal.




Elles kan det nevnast at vi på torsdag hadde ein liten biltur ut i bushen. Her kom eg over eit stilig motiv. Nemleg ein stranda lastebil som hadde sett seg fast, og ein flokk gjetergutar framom denne. Maliarane synes alltid det er stas med kvite som har kamera, og stilte seg villig opp for eit foto.


Så nokre ord om advent. No kan vi alt tenne to lys i adventskransen, og det nærmar seg snart jul. Det er eigentleg ikkje mykje som minnar om jul i dette landet. Her er det sol og 30 grader, ingen julegater, heller ingen butikkar som minnar meg om at det snart er jul. Det er mest kalenderen som minnar meg om det. Likevel gler eg meg over å spela julemusikken eg har på Macen min. Samstundes er barnehagen fast inventar når skulen startar dagen med "Jul på månetoppen". Så det snik seg kanskje inn i form for julestemning likevel. Samstundes skal eg vedkjenna at det er litt trist og tenke på at eg ikkje skal heim til jul i år. Og julesongane gjer meg litte grann sentimental når eg tenkjer på det. Samstundes er det flott med denne eine månaden i året vi har lov å spela dei flotte, gode gamle songane.

Når eg talar om advent og jul, må det seiast at eg gler meg til 3. Juledag. Då kjem nemleg foreldrene mine og bror min på besøk her til Mali. Vonar vi får flotte dagar i lag. Det blir fint å la familien min ta del i dei mange inntrykka eg opplever her, samtidig som dei får sjå litt av korleis kvardagen min er her i landet.

Helsar dykk med eit av versa frå den kjende julesalmen: "Å, kom nå med lovsang".

"Herre, vi hyller  
deg som kom til jorden.
Barn Jesus, deg hører  
velsignelsen til.  
Ordet ble kjød og
bor i dag i blant oss.  
Kom tilbe ham guds under! 3X  
Vår Herre Krist!"